اثر هشت هفته تمرین ایروبیک بر سازگاری اجتماعی کودکان کم توان ذهنی مبتلا به فلج مغزی همی پلژی

یکی از مشکلات پایه و اساسی کودکان کم توان ذهنی که زیر بنای بیشتر رفتارهای کودک را تشکیل می دهد، نارسایی در سازگاری اجتماعی و عملکرد اجتماعی است. هدف از این پژوهش، تأثیر یک دوره تمرین ایروبیک بر سازگاری اجتماعی کودکان کم توان ذهنی مبتلا به فلج مغزی همی پلژی بود. جامعه ی آماری این پژوهش را کلیه ی کودکان کم توان ذهنی فلج مغزی همی پلژی منطقه 1 تهران تحت پوشش سازمان آموزش و پرورش استثنایی این شهرستان در سال تحصیلی 93-1392 تشکیل می داد، که از بین 38 کودک کم توان ذهنی، 24 کودک (سن 2±9 ساله) به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمایش گروه بندی شدند. برای ارزیابی میزان سازگاری اجتماعی این کودکان از مقیاس رفتار انطباقی وایلند (vabs) (1984) استفاده شد. روش این پژوهش نیمه تجربی، با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. یافته های پژوهش نشان داد پس از 8 هفته تمرین ایروبیک سازگاری اجتماعی این کودکان بهبود یافت (0/001 > p). در نهایت به نظر می رسد که تمرینات ایروبیک در افزایش سازگاری اجتماعی کودکان کم توان ذهنی فلج مغزی تأثیر مثبت دارد و از طریق افزایش ارتباطات کودکان با همسالان می تواند اثر مطلوبی بر این مؤلفه ی روانشناختی بسیار مهم داشته باشد.